بررسی فنون جنگ روانی «بیبیسی» +تصاویر
«ژاک یول»، فلیسوف و جامعهشناس فرانسوی در کتابی به نام «پروپاگاندا: شکلدهی نگرشهای انسان»، هدف از «جنگ روانی» یک دولت علیه دولتی دیگر را اثرگذاری بر اذهان مردم آن کشور و ایجاد تشکیک در آنها نسبت به درستی باورها و عقایدشان ذکر میکند. به عبارت دیگر، در این نوع عملیات یا جنگ «اذهان و قلوب» - چنانکه از آن یاد میشود - برای تغییر نظام ارزشها، اعتقادات و استدلال، آن هم در میان جمعیت عمومی، تلاش میشود.
«یول» در این کتاب رسانههای غربی را یکی از ابزارهای در دست دولتها برای پیشبرد منافعشان معرفی کرده و به شرح مکانیسم مورد استفاده آنها برای کنترل ذهن مخاطبان میپردازد. وی مینویسد: «این یک حقیقت است که اطلاعات زیاد، (ذهن) خواننده یا شنونده را روشن نمیکند، بلکه او را غرق میکند. او نمیتواند همه آنها را به خاطر بیاورد، یا آنها را هماهنگ کند یا بفهمد؛ بنابراین، اگر بخواهد که خطر نکند و همه آنها را فراموش کند، صرفاً تصویری کلی از آنها به خاطر خواهد سپرد. و هر چه میزان اطلاعات ارائه شده بیشتر باشد، این تصویر، کلیتر و سادهانگارانهتر خواهد بود.»
نویسنده فرانسوی همچنین مینویسد: «فردی که در آتش اشتیاق برای عمل میسوزد، اما نمیداند چه کاری باید انجام دهد در جامعه ما فراوان به چشم میخورد. او میخواهد برای عدالت، برای صلح، برای پیشرفت، دست به عمل بزند، اما نمیداند چگونه. اگر پروپاگاندا بتواند به او نشان بدهد، "چگونه"، بازی را برده است؛ عمل (رفتار) هم اتفاق خواهد افتاد.»
اما این «بمباران اطلاعات» و غرق کردن مخاطب در انبوهی از دانستنیها هم همه آن چیزی نیست که در «جنگ روانی» از این نوع اتفاق میافتد؛ چنانکه کارشناسانی غیر از «یول» عنوان کردهاند، رسانهها معمولاً – هر چند شاید به صورت ناخودآگاه و با تکیه بر تجربه – تلاش میکنند از روشهایی برای ارائه اطلاعات استفاده کنند که ذهن مخاطب را متوجه برخی جنبههای خاص از اطلاعات کرده و از جنبههای دیگر دور کنند.
استفاده از «مغالطههای منطقی» یکی از همین روشها است که به جهت آنکه بسیار پنهان عمل میکند و بدون دقت و تأمل فراوان نمیتوان متوجه آن شد، در رسانههای غربی به کرات مورد استفاده قرار میگیرند. از لحاظ روانشناختی، مغالطه، معمولاً باعث میشود.
خبرگزاری فارس، چند سال پیش در
- ۰ نظر
- ۱۹ خرداد ۹۵ ، ۰۵:۳۹